حقیقت صراط: از اوّلین شبی که قرآن بر
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرود آمد، سرزمین تشنه از معنویت حجاز در
معرض رحمت الهی قرار گرفت و ابواب ارتباط با این منبع فیض الهی برقرار شد و
قرآن، حلقه اتّصال آسمان و زمین گردید. انس با کلام وحی و زمزمه آیات آن
در شبانه روز به گونه‌ای بود که پیامبر (صلی الله عیله و آله)، خانه افراد
را از صوت قرآن صاحبان آنها می‌شناخت.1 عده‌ای به قرائت، عده‌ای به حفظ و
گروهی به تدبّر در آیات الهی پرداختند و جامعه اسلامی نیز در حال عمل کردن
به این آیات نورانی بود.
با وجود این، چرا قرآن می‌گوید که در قیامت، پیامبر (صلی الله
عیله و آله) از مهجوریت قرآن شکایت دارد؟ آیا آن حضرت از امّت زمان خود گله
می‌کند یا از مسلمانان بعد از آن دوران؟
( ادامه مطلب )
