نحوه ی نشتن برای قرائت قرآن

نحوه ی نشتن برای قرائت قرآن

حقیقت صراط: این همه سفارشی که پیامبر (صلی الله علیه وآله) نسبت به اهل بیت و قرآن کرده اند را تا چه اندازه جامه عمل پوشاندیم؟( ادامه مطلب )

مسلمانان به دو فرقه‌ی شیعه و سنی تقسیم شدند .
در اهل سنت از همان ابتدا عترت کنار گذاشته شد، به تعبیر خودشان «حسبنا کتاب الله» یعنی کتاب خدا ما را کفایت می‌کند و دیگر نیازی به اهلبیت نداریم هر چند به همان قرآن هم عمل نکردند زیرا ؛ لازمه عمل به قران تمسک به اهل بیت بود، که در اینجا بحث در آن نداریم.

اما شیعه: در نزد شیعیان اهلبیت از جایگاهی رفیع برخوردارند هر چند شاید به مرحله عمل که برسیم آنچنان که به زبان می‌آوریم نباشیم، اما در مورد قرآن نیز نسبت به اهلبیت محجورتر مانده است زیرا ابتدائی‌ترین مرحله که در آیه‌ی شریفه‌ «وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» و چون قرآن خوانده شود بدان گوش فرا دهید و خاموش باشید، باشد كه مشمول رحمت شوید. (اعراف/ 204) می‌فرماید را هم رعایت نمی‌کنیم.
یکی از علمای اصفهان می‌گفت: با عدّه ای برای حج به مکه مشرف شدیم، در مدینه یک نفر از دوستان همراه ما در گذشت.
پس از دفن، مجلس ترحیمی تشکیل داده و یکی از قاریان را برای تلاوت قرآن به مجلس دعوت کردیم . قاری آمد و نشست اما قرآن نمی‌خواند. به او گفتیم بخوان ایشان گفتند شما مشغول حرف زدن هستید و تا ساکت نشوید قرآن نمی‌خوانم همه ساکت شدیم ولی باز دیدیم نمی‌خواند.

گفت، طرز نشستن شما مناسب با مجلس قرآن نیست لذا همه دو زانو نشستیم دیدیم باز قرآن را شروع نمی‌کند گفتیم بخوان او گفت هنوز مجلس برای قرائت قرآن مهیا نشده است زیرا در دست بعضی چای و … مشاهده می شود چای را که کنار گذاشتیم قاری آیه‌ی «وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» را قرائت فرمود.(ماهنامه بشارت، ش 59 ص 39)

 در حضور قران مۆدب بنشینیم

در برخی از محافل یا جلسات قرآنی دیده می‎شود كه مۆدّب نشستن در حضور قرآن مراعات نمی شود.
مثلاً قرآن را روی زمین می‎گذارند و به آن نگاه می‎كنند. یا پای خود را در محضر قرآن دراز می‎كنند و یا با تسبیح و سر و صورت خود بازی می‎كنند و یا نحوه نشستن آنان به گونه‎ای است كه موجب بی‎احترامی به ساحت مقدّس قرآن است.
سنت بسیار خوبی كه از قدیم الایام رعایت می‎شده، گذاشتن رحل زیر قرآن‎هاست كه عمل بسیار خوبی است. كسانی كه با تلاوت قرآن كریم سروكار دارند پسندیده است كه در منازل خود نیز،‌ «رحل» استفاده كنند و با این كار به فرزندان خویش احترام گذاردن به قرآن را تعلیم دهند.
 
قرائت قرآن را ترک نکنیم

یكی از چیزهایی كه در خانه هر مسلمانی یافت می‎شود ، كتاب آسمانیِ قرآن است. این كتاب برنامه زندگی و هدایت انسانهاست.

هر خانواده مسلمان برای استمداد از آن و تیمّن و تبرّك، حداقل یك قرآن در منزل نگهداری می‎كند.
نگهداری قرآن در منازل فواید بسیاری دارد از جمله موجب دوری شیطان از خانه می‎گردد، ولی باید مراقب بود كه از خواندن آن غفلت نشود ؛ زیرا معطل گذاردن و نخواندن آن یك نوع بی‎احترامی به ساحت مقدّس قرآن است.

امام ششم ـ علیه السّلام ـ از حضرت امام محمّد باقر ـ علیه السّلام ـ نقل می‎كند:
«اِنَّهُ لَیُعْجِبُنی اَنْ یَكُونَ فِی الْبَیْتِ مُصْحَفٌ یَطْرُدُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ الشَّیاطینَ».[ وسائل الشیعه، ج 4، ص 855.]
من خوش دارم در خانه قرآنی باشد كه خدای عزّوجلّ به وسیله آن شیطان‎ها را دور كند.
در روایت دیگری امام صادق ـ علیه السّلام ـ می‎فرماید: سه چیز در دادگاه الهی از انسان شكایت می‎كند، یكی از آنها قرآن است:
«…وَ مُصْحَفٌ مُعَلَّقٌ قَدْ وَقَعَ عَلَیْهِ الْغُبارُ لا یُقْرَأُ فیهِ».[ اصول كافی، ج 2، ص 449.]
…و قرآنی كه بدون استفاده مانده غبار گرفته باشد و خوانده نشود.