سیدی که امام زمان (عج) او را در آغوش کشید
حقیقت صراط:علامه تهرانی در مهر تابان (ص86) نوشته بود: "مرحوم
استاد ـ علامه طباطبایی ـ به دو نفر از علماء اسلام بسیار ارج می نهادند
و مقام و منزلت آنان را به عظمت یاد می کردند: اوّل: سیّد أجلّ علیّ
بن طاووس - أعلی اللهُ تعالَی مقامَه الشّریف -، و به کتاب إقبال او
اهمّیّت می دادند و او را «سیّد أهل الْمُراقَبة» می خواندند. دوّم:
سیّد مَهدی بَحرالعُلوم أعلی اللهُ تعالَی مقامَه." این داستان و
داستانهای دیگری (از جمله داستان صراف با صدای خوش مرحوم کافی که هنوز در
گوشم طنین انداز است ) را از سیدشنیده بودم تا در سایت اطلاع رسانی محافل
مذهبی(عقیق) عکس مبارک سید را دیدم ، سید بحرالعلوم , که افتخار تشرف به
محضر ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف را پیدا کرده و بواسطه محبت امام
علیه السلام " دریای دانشها" شده است....( ادامه مطلب )
میرزای قمی نویسنده کتاب «قوانین الاصول» می‌گوید: من با علامه بحرالعلوم
با هم در درس استاد وحید بهبهانی شرکت می‌کردیم و در مباحثاتی که من با
ایشان داشتم اغلب من تقریر کرده و درس را توضیح می‌دادم تا اینکه من به
ایران آمدم و سید بحرالعلوم در نجف ماند.
میرزای
قمی سپس ادامه داد: بعدها وقتی شهرت علمی سید‌بحرالعلوم به من رسید تعجب
می‌کردم که این نباید تا این حد از حیث علمی قوی شده باشد تا اینکه من برای
زیارت عتبات عالیات وارد نجف اشرف شده و سید را ملاقات کردم، با اینکه
میرزای قمی، خود از بزرگان به شمار می‌رفت، می‌گوید: من دیدم سید
بحرالعلوم همانند دریای مواج و عمیقی از دانش‌هاست سپس از او پرسیدم: ما
در یک درجه‌ای از علم بودیم لذا شما در این حد نبودی و چطور شد که به این
معارف دست یافتی؟
سید
رو به من کرد و گفت: میرزا این از اسرار است اما من آن را به تو می‌گویم به
شرطی که تا زنده هستم به کسی نگویی! علامه بحرالعلوم ادامه داد: چگونه این طور نباشم در حالی که آقایم حجت‌بن الحسن(ع) شبی مرا در مسجد کوفه به سینه مبارک خود چسباند.
*مرحوم
علامه تهرانی در جلد اول کتاب معادشناسی، ص 186 از قول علامه طباطبایی
جریانی را در مورد برادر ایشان یعنی مرحوم سیدمحمدحسن الهی نقل می کنند و
در ضمن آن، این جملات را هم می فرمایند که: "... ما روح بسیاری از علما را
حاضر کردیم و سۆالاتی نمودیم مگر روح دو نفر را که نتوانستیم احضار
کنیم، یکی روح مرحوم سیّد بن طاووس و دیگری روح مرحوم سیّد مهدی
بحرالعلوم - رضوانُ اللهِ علیهما -؛ این دو نفر گفته بودند ما وقف خدمت حضرت أمیرالمۆمنین - علیه السّلام - هستیم، و ابداً مجالی برای پائین آمدن نداریم."
