سفارش به صله رحم در روایات
جمعه, ۷ آذر ۱۳۹۳، ۱۰:۱۵ ق.ظ
سفارش به صله رحم در روایات
حقیقت صراط: ارحام کسانی هستند که با ما قرابت سببی و
نسبی دارند. فامیل های خود انسان که نسب انسان می شوند مثل پدر و مادر،
فرزندان، خواهر و برادر، عمه، خاله، عمو، دایی و فرزندان آنها.( ادامه مطلب )
توجه داشته باشیم که صله ی رحم فقط رفت و آمد نیست. مهم ترین بخش صله ی رحم باز کردن گره از زندگی آنها است. روایت داریم: اگر رحم و قوم و خویش انسان نیاز دارند انسان نمی تواند پول را به دیگری بدهد و اگر هم بدهد قبول نیست. زیرا آنها مقدم هستند.
مثلا خاله ی انسان نیاز به کمک دارد و فرد می رود به خانم دیگری کمک می کند.
گاهی هم فقط مسئله ی مالی نیست. یک وقت مادر انسان به یک تلفن زدن نیاز دارد یا به یک لبخند فرزندش احتیاج دارد. بعضی از بچه ها بیرون می روند و با رفقا بگو و بخند می کند ولی با پدر و مادر خودشان عبوس هستند. آن خوش اخلاقی بیرون از خانه قبول نیست و خدا به او نمره ی خوش اخلاقی نمی دهد زیرا می گوید که تو اول باید با پدر و مادرت خوش اخلاق بودی. خون به دل پدر و مادر کرده و دیگران را دلشاد کرده است.
فامیل های سببی یعنی فامیل های همسر که با ازدواج با انسان فامیل می شوند. اینها هم جزء ارحام هستند. خانمی نمی تواند به شوهرش بگوید که تو برو و به مادرت سر بزن، مادر من که نیست و من دختر او نیستم. ما در روایت داریم که شما سه تا پدر دارید: پدری که انسان از نسل اوست، پدری که به انسان همسر می دهد و پدر علمی انسان.
مردی نمی تواند به خانمش بگوید که تو به خانه ی پدر و مادرت برو و من نمی آیم به من ربطی ندارد یا من با باجناقم قهر هستم و ارتباطی با او ندارم. فامیل های سببی تقریبا شبیه فامیل های نسبی هستند با یک پله فاصله.
به خاطر همین به ما دستور داده اند که با همه ی اینها باید ارتباط داشته باشید و حق قهر کردن و فاصله گرفتن با آنها را ندارید مگر در موارد خاص.
فامیل های سببی یعنی فامیل های همسر که با ازدواج با انسان فامیل می شوند. اینها هم جزء ارحام هستند. خانمی نمی تواند به شوهرش بگوید که تو برو و به مادرت سر بزن، مادر من که نیست و من دختر او نیستم. ما در روایت داریم که شما سه تا پدر دارید: پدری که انسان از نسل اوست، پدری که به انسان همسر می دهد و پدر علمی انسان
سفارش به صله رحم در روایات
رسول خدا(صلی الله و علیه و آله) فرمود: هر که نزد خویشاوندى رود و با خود و مالش با او صله رحم کند، خداى عز و جل به او اجر صد شهید دهد، هر گامى که بر می دارد چهل هزار حسنه دارد و چهل هزار گناهش محو می شود و چهل هزار درجه بالا رود و گویا صد سال خدا را عبادت کرده است. «امالى شیخ صدوق-ترجمه کمرهاى، متن، ص: 422»
پیامبر(صلی الله و علیه و آله) هم چنین در روایت دیگری فرمود: فریب نماز و روزه افراد را نخورید، زیرا گاهى افراد به آن عادت مىکنند و مىترسند آن را ترک کنند بلکه آنها را به راستگویى و امانتدارى و انجام صله رحم و نیکى به برادران، بیازمایید. «ارشاد القلوب-ترجمه سلگى، ج1، ص: 359»
رسول خدا(صلی الله و علیه و آله) فرمود: صله رحم کنید گر چه به یک شربت آب باشد و بهتر از آن خوددارى از آزار دیگران است. «آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار، ج1، ص: 67 »
علی(علیه السلام) فرمود: با ارحام خود ارتباط داشته باشید گر چه به سلامى باشد، زیرا خدای تبارک و تعالى مىفرماید: بترسید از خدا زیرا بازپرسى می شوید از او و از ارحام .... (1: النساء) «آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار، ج، ص: 60»
امام ششم(علیه السلام) فرمود: صله رحم همان خوشخلقى، بخشش و خوش دلى است، و روزى را افزایش می دهد و مرگ را عقب می اندازد. «آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار، ج1، ص: 73 »
گاهی خانم زحمت می کشد و با هنرمندی خودش غذا درست می کند و دوست دارد که شوهرش با اشتها آن غذا را بخورد. اگر مرد دو لقمه غذا خورد و اخم هایش درهم رفت و غذا را کنار زد، زن چقدر ناراحت می شود و دلش می شکند. اگر علت را از مرد بپرسند، می گوید که این غذا کم نمک است یا من از فلان سبزی در غذا خوشم نمی آید و تمام زحمات خانم را نادیده می گیرد.
توجه داشته باشیم که صله ی رحم فقط رفت و آمد نیست. مهم ترین بخش صله ی رحم باز کردن گره از زندگی آنها است. روایت داریم: اگر رحم و قوم و خویش انسان نیاز دارند انسان نمی تواند پول را به دیگری بدهد و اگر هم بدهد قبول نیست. زیرا آنها مقدم هستند
صله ی رحم میل یک غذای روحی خوشمره است. مثلا آقا با دختر عمویش دست می دهد و می گوید که او مثل خواهر من است ولی خانم این توجیه را قبول نمی کند و همه چیز به هم می ریزد. گاهی خانم به سراغ پسر دایی اش می رود و آقا عصبانی می شود که چرا شما این قدر راحت با پسر دایی ات رفتار کردی و دست دادی؟
اینجا دو بخش وجود دارد. یک بخش خدایی قصه است که خدا فرموده یک عده ای محرم و یک عده ای نامحرم هستند.
خوب است که ما عوارض این رابطه ها و نگاه ها و لبخندها را بدانیم. وقتی شما ستون حوادث را می خوانید می بینید که همه ی حادثه ها از همین جا شروع شده است. آقا با خانم بگو بخند کرده و کم کم آقا به خاطر تنفر از همسر خودش به طرف آن خانم کشیده شده است. حتی اگر این اتفاق در ظاهر هم نیفتد با خیالات انسان ها چکار کنیم؟
به قول حافظ: گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم گفتا که شبرو از راه دیگر آید.
اگر شما در کیف شوهرتان عکس یک خانم را ببینید چقدر ناراحت می شوید یا در موبایل او یک اس ام اس عاشقانه ببینید چه خیالی می کنید؟
نمی گوییم که شما با پسردایی و پسر عمه ات سلام و احوال پرسی و بگو و بخند معمولی نکن.
حواسمان به یک نکته باشد و آن اینکه ما یک مرز خدایی داریم برای کسی که به خدا و دین معتقد است و یک کسی هم که به خدا اعتقادی ندارد. امام حسین(علیه السلام) در روز عاشورا فرمود: اگر دین ندارید لااقل آزاد مرد باشید. ما می گوییم این روابط آرام آرام می تواند مشکل ایجاد بکنند.
توجه داشته باشیم که صله ی رحم فقط رفت و آمد نیست. مهم ترین بخش صله ی رحم باز کردن گره از زندگی آنها است. روایت داریم: اگر رحم و قوم و خویش انسان نیاز دارند انسان نمی تواند پول را به دیگری بدهد و اگر هم بدهد قبول نیست. زیرا آنها مقدم هستند.
مثلا خاله ی انسان نیاز به کمک دارد و فرد می رود به خانم دیگری کمک می کند.
گاهی هم فقط مسئله ی مالی نیست. یک وقت مادر انسان به یک تلفن زدن نیاز دارد یا به یک لبخند فرزندش احتیاج دارد. بعضی از بچه ها بیرون می روند و با رفقا بگو و بخند می کند ولی با پدر و مادر خودشان عبوس هستند. آن خوش اخلاقی بیرون از خانه قبول نیست و خدا به او نمره ی خوش اخلاقی نمی دهد زیرا می گوید که تو اول باید با پدر و مادرت خوش اخلاق بودی. خون به دل پدر و مادر کرده و دیگران را دلشاد کرده است.
فامیل های سببی یعنی فامیل های همسر که با ازدواج با انسان فامیل می شوند. اینها هم جزء ارحام هستند. خانمی نمی تواند به شوهرش بگوید که تو برو و به مادرت سر بزن، مادر من که نیست و من دختر او نیستم. ما در روایت داریم که شما سه تا پدر دارید: پدری که انسان از نسل اوست، پدری که به انسان همسر می دهد و پدر علمی انسان.
مردی نمی تواند به خانمش بگوید که تو به خانه ی پدر و مادرت برو و من نمی آیم به من ربطی ندارد یا من با باجناقم قهر هستم و ارتباطی با او ندارم. فامیل های سببی تقریبا شبیه فامیل های نسبی هستند با یک پله فاصله.
به خاطر همین به ما دستور داده اند که با همه ی اینها باید ارتباط داشته باشید و حق قهر کردن و فاصله گرفتن با آنها را ندارید مگر در موارد خاص.
فامیل های سببی یعنی فامیل های همسر که با ازدواج با انسان فامیل می شوند. اینها هم جزء ارحام هستند. خانمی نمی تواند به شوهرش بگوید که تو برو و به مادرت سر بزن، مادر من که نیست و من دختر او نیستم. ما در روایت داریم که شما سه تا پدر دارید: پدری که انسان از نسل اوست، پدری که به انسان همسر می دهد و پدر علمی انسان
سفارش به صله رحم در روایات
رسول خدا(صلی الله و علیه و آله) فرمود: هر که نزد خویشاوندى رود و با خود و مالش با او صله رحم کند، خداى عز و جل به او اجر صد شهید دهد، هر گامى که بر می دارد چهل هزار حسنه دارد و چهل هزار گناهش محو می شود و چهل هزار درجه بالا رود و گویا صد سال خدا را عبادت کرده است. «امالى شیخ صدوق-ترجمه کمرهاى، متن، ص: 422»
پیامبر(صلی الله و علیه و آله) هم چنین در روایت دیگری فرمود: فریب نماز و روزه افراد را نخورید، زیرا گاهى افراد به آن عادت مىکنند و مىترسند آن را ترک کنند بلکه آنها را به راستگویى و امانتدارى و انجام صله رحم و نیکى به برادران، بیازمایید. «ارشاد القلوب-ترجمه سلگى، ج1، ص: 359»
رسول خدا(صلی الله و علیه و آله) فرمود: صله رحم کنید گر چه به یک شربت آب باشد و بهتر از آن خوددارى از آزار دیگران است. «آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار، ج1، ص: 67 »
علی(علیه السلام) فرمود: با ارحام خود ارتباط داشته باشید گر چه به سلامى باشد، زیرا خدای تبارک و تعالى مىفرماید: بترسید از خدا زیرا بازپرسى می شوید از او و از ارحام .... (1: النساء) «آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار، ج، ص: 60»
امام ششم(علیه السلام) فرمود: صله رحم همان خوشخلقى، بخشش و خوش دلى است، و روزى را افزایش می دهد و مرگ را عقب می اندازد. «آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار، ج1، ص: 73 »
گاهی خانم زحمت می کشد و با هنرمندی خودش غذا درست می کند و دوست دارد که شوهرش با اشتها آن غذا را بخورد. اگر مرد دو لقمه غذا خورد و اخم هایش درهم رفت و غذا را کنار زد، زن چقدر ناراحت می شود و دلش می شکند. اگر علت را از مرد بپرسند، می گوید که این غذا کم نمک است یا من از فلان سبزی در غذا خوشم نمی آید و تمام زحمات خانم را نادیده می گیرد.
توجه داشته باشیم که صله ی رحم فقط رفت و آمد نیست. مهم ترین بخش صله ی رحم باز کردن گره از زندگی آنها است. روایت داریم: اگر رحم و قوم و خویش انسان نیاز دارند انسان نمی تواند پول را به دیگری بدهد و اگر هم بدهد قبول نیست. زیرا آنها مقدم هستند
صله ی رحم میل یک غذای روحی خوشمره است. مثلا آقا با دختر عمویش دست می دهد و می گوید که او مثل خواهر من است ولی خانم این توجیه را قبول نمی کند و همه چیز به هم می ریزد. گاهی خانم به سراغ پسر دایی اش می رود و آقا عصبانی می شود که چرا شما این قدر راحت با پسر دایی ات رفتار کردی و دست دادی؟
اینجا دو بخش وجود دارد. یک بخش خدایی قصه است که خدا فرموده یک عده ای محرم و یک عده ای نامحرم هستند.
خوب است که ما عوارض این رابطه ها و نگاه ها و لبخندها را بدانیم. وقتی شما ستون حوادث را می خوانید می بینید که همه ی حادثه ها از همین جا شروع شده است. آقا با خانم بگو بخند کرده و کم کم آقا به خاطر تنفر از همسر خودش به طرف آن خانم کشیده شده است. حتی اگر این اتفاق در ظاهر هم نیفتد با خیالات انسان ها چکار کنیم؟
به قول حافظ: گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم گفتا که شبرو از راه دیگر آید.
اگر شما در کیف شوهرتان عکس یک خانم را ببینید چقدر ناراحت می شوید یا در موبایل او یک اس ام اس عاشقانه ببینید چه خیالی می کنید؟
نمی گوییم که شما با پسردایی و پسر عمه ات سلام و احوال پرسی و بگو و بخند معمولی نکن.
حواسمان به یک نکته باشد و آن اینکه ما یک مرز خدایی داریم برای کسی که به خدا و دین معتقد است و یک کسی هم که به خدا اعتقادی ندارد. امام حسین(علیه السلام) در روز عاشورا فرمود: اگر دین ندارید لااقل آزاد مرد باشید. ما می گوییم این روابط آرام آرام می تواند مشکل ایجاد بکنند.
نگفتمت مرو آنجا که مبتلات کنند
که سخت دست درازند بسته پات کنند
نگفتمت که بدان سوی دام در گام است
چون در فتادی در دام کی رهات کنند
که سخت دست درازند بسته پات کنند
نگفتمت که بدان سوی دام در گام است
چون در فتادی در دام کی رهات کنند
