اعتقاد واقعی شیعیان چیست؟
جمعه, ۷ آذر ۱۳۹۳، ۱۰:۰۹ ق.ظ
اعتقاد واقعی شیعیان چیست؟
حقیقت صراط: شیعیان واقعیّ پیرو اهل بیت(علیهم السلام)، در مورد خلفای اهل سنت
و ابوبکر همان اعتقادی را دارند که امامان آنان به آن باور داشتند و همان
سخن را در باره شان می گویند که امامانشان آن را بیان نمودند؛ از این رو
هرگز شیعیان از کفر و بت پرستی خلفا و ابوبکر سخن نمی گویند، بلکه همه آنان را مسلمان می دانند.( ادامه مطلب )
طرح یک شبهه: آیا شیعیان معتقدند که ابوبکر برای خدمت به بت ها عمرش را صرف کرده، و آن را پرستش می کرد و ایمان او مانند ایمان یهود و نصاری بود و او پشت سر پیامبر نماز می خواند در حالی که بت در گردنش آویخته بوده و بر آن سجده می کرد.؟ (الصراط المستقیم ج25 / 155. بحار الأنوار ج 25 / 172 ـــ الکشکول ص 104 حیدر بن علی حیدر الحلی الآملی ــ الأنوار النعمانیة ج 1 / 53)
برای دست یابی به پاسخی روشن، این شبهه را به چند بخش تقسیم و سپس بررسی می نماییم.
1. بر فرض ورود احادیث یاد شده، آیا این احادیث از نظر سند اعتبار دارند؟
2. آیا اساساً شیعیان این مسئله را باور دارند؟
3. آیا اساساً خلفا بت پرست بودند؟
این احادیث به این نحو را در هیچ یک از کتب معتبر شیعی نیافتیم! بر فرض وجود چنین احادیثی در برخی از کتاب ها، ملاک و معیار شیعه در برخورد با خلفا، تعامل ائمه(علیهم السلام) به ویژه امام علی(علیه السلام) با آنان است که از طرق و اسناد صحیح به ما رسیده است، نه احادیث ضعیف و مطرود و گفتار اشخاص عادی؛ چرا که شیعیان واقعی، خود را تابع و پیرو امامان معصوم(علیهم السلام) می دانند.
سنّت های تکوینی و تشریعی شهادت مى دهند که پیروان هر پیامبری بهترین افراد آن امت مى باشند، اگر از پیروان هر دینی پرسیده شود که بهترین افراد امت شما چه کسانی هستند خواهند گفت: یاران پیامبران
شیعیان واقعیّ پیرو اهل بیت(علیهم السلام)، در مورد خلفای اهل سنت و ابوبکر همان اعتقادی را دارند که امامان آنان به آن باور داشتند و همان سخن را در باره شان می گویند که امامانشان آن را بیان نمودند؛ از این رو هرگز شیعیان از کفر و بت پرستی خلفا و ابوبکر سخن نمی گویند، بلکه همه آنان را مسلمان می دانند. به عقیده ما مسلمان کسی است که شهادتین (اشهد أن لا اله الاّ الله و اشهد أنّ محمداً رسول الله) را بر زبان جاری کند، البته این بدان معنا نیست که شیعیان به خلفا انتقاد و اعتراضی ندارند و تمام کارها و روش های آنها را می پسندند.
در پایان تذکر این نکته خالی از لطف نیست و آن این است که: نه تنها ابوبکر و عمر بلکه همه اصحاب پیامبر غیر از علی(علیه السلام) -که حتی در یک چشم به هم زدن هم مشرک نبود - بقیه اصحاب مدتی را در حال کفر به سر بردند و بت می پرستیدند، و نوعاً گوشت مردار می خوردند، مرتکب فحشا می شدند و ... تا این که خداوند به برکت بعثت پیامبر اسلام آنان را از این ضلالت و گمراهی نجات داد.
شرح این شبهه:
سنّت های تکوینی و تشریعی شهادت مى دهند که پیروان هر پیامبری بهترین افراد آن امت مى باشند، اگر از پیروان هر دینی پرسیده شود که بهترین افراد امت شما چه کسانی هستند خواهند گفت: یاران پیامبران.
چون که یاران پیامبران در دوران وحی می زیسته اند و پیامبری و پیامبران را بهتر می شناختند.
نه تنها ابوبکر و عمر بلکه همه اصحاب پیامبر غیر از علی(علیه السلام) -که حتی در یک چشم به هم زدن هم مشرک نبود - بقیه اصحاب مدتی را در حال کفر به سر بردند و بت می پرستیدند، و نوعاً گوشت مردار می خوردند، مرتکب فحشا می شدند و ... تا این که خداوند به برکت بعثت پیامبر اسلام آنان را از این ضلالت و گمراهی نجات داد
پس چرا یاران و اصحاب پیامبر ما(صلی الله علیه و آله) را شما شیعیان، کافر مى دانید و حال آنکه رسالت پیامبر رسالتی جاودانی و فراگیر است. چگونه اصحاب او را که ایشان را یاری کردند، و به او ایمان آوردند، کافر قرار می دهید؟! وقتی شما می گوئید نزدیک ترین یاران پیامبر(صلی الله علیه و آله) مرتد شده اند چه ارزشی برای این شریعت الاهی قایل هستید؟ زیرا اگر چنان باشد که شما می گویید مسلمانانی که بعد از اصحاب آمده اند به طریق اولی کفر خواهند ورزید، چون شما می گوئید که آنان که به خاطر خدا و پیامبرش از جان و مال خود گذشتند، و با پدران و برادرانشان جنگیدند، و بعد از وفات پیامبر(صلی الله علیه و آله) شهرها و آبادى ها را با شمشیر فتح نمودند، و علم و قرآن را به همه جا رساندند، مرتد شده اند!
پاسخ:
دلیلی نداریم که اشخاص معاصر با پیامبران، لزوما نزد خداوند، ارزش بیشتری نسبت به سایر پیروان آنان داشته باشند و شما نیز برای ادعای خود دلیلی اقامه ننمودید، البته، همان گونه که دانشمندان شیعه، بارها اعلام نمودند، ما صحابه را کافر و مرتد؛ بدان معنایی که در ذهن شماست؛ تلقی نمی‌نماییم، اما با استناد به قرآن کریم و تفاسیر مورد قبولتان، این مطلب را نیز نمی‌پذیریم که ارتداد افراد موجود در زمان وحی، به طریق اولی، کفر و ارتداد نسل های آینده آنان را نیز درپی خواهد داشت و یا این که اندک بودن پیروان واقعی پیامبران، دلیلی بر عدم حقانیت و بی‌ارزش بودن رسالت آنان است و نیز بر خلاف برخی مستشرقین غربی، معتقدیم که اسلام، تنها با شمشیر پیشرفت ننموده، بلکه آموزه‌های آسمانی اسلام، که مطابق با فطرت انسان ها بوده، زمینه پیشرفت اسلام را فراهم نموده است.
طرح یک شبهه: آیا شیعیان معتقدند که ابوبکر برای خدمت به بت ها عمرش را صرف کرده، و آن را پرستش می کرد و ایمان او مانند ایمان یهود و نصاری بود و او پشت سر پیامبر نماز می خواند در حالی که بت در گردنش آویخته بوده و بر آن سجده می کرد.؟ (الصراط المستقیم ج25 / 155. بحار الأنوار ج 25 / 172 ـــ الکشکول ص 104 حیدر بن علی حیدر الحلی الآملی ــ الأنوار النعمانیة ج 1 / 53)
برای دست یابی به پاسخی روشن، این شبهه را به چند بخش تقسیم و سپس بررسی می نماییم.
1. بر فرض ورود احادیث یاد شده، آیا این احادیث از نظر سند اعتبار دارند؟
2. آیا اساساً شیعیان این مسئله را باور دارند؟
3. آیا اساساً خلفا بت پرست بودند؟
این احادیث به این نحو را در هیچ یک از کتب معتبر شیعی نیافتیم! بر فرض وجود چنین احادیثی در برخی از کتاب ها، ملاک و معیار شیعه در برخورد با خلفا، تعامل ائمه(علیهم السلام) به ویژه امام علی(علیه السلام) با آنان است که از طرق و اسناد صحیح به ما رسیده است، نه احادیث ضعیف و مطرود و گفتار اشخاص عادی؛ چرا که شیعیان واقعی، خود را تابع و پیرو امامان معصوم(علیهم السلام) می دانند.
سنّت های تکوینی و تشریعی شهادت مى دهند که پیروان هر پیامبری بهترین افراد آن امت مى باشند، اگر از پیروان هر دینی پرسیده شود که بهترین افراد امت شما چه کسانی هستند خواهند گفت: یاران پیامبران
شیعیان واقعیّ پیرو اهل بیت(علیهم السلام)، در مورد خلفای اهل سنت و ابوبکر همان اعتقادی را دارند که امامان آنان به آن باور داشتند و همان سخن را در باره شان می گویند که امامانشان آن را بیان نمودند؛ از این رو هرگز شیعیان از کفر و بت پرستی خلفا و ابوبکر سخن نمی گویند، بلکه همه آنان را مسلمان می دانند. به عقیده ما مسلمان کسی است که شهادتین (اشهد أن لا اله الاّ الله و اشهد أنّ محمداً رسول الله) را بر زبان جاری کند، البته این بدان معنا نیست که شیعیان به خلفا انتقاد و اعتراضی ندارند و تمام کارها و روش های آنها را می پسندند.
در پایان تذکر این نکته خالی از لطف نیست و آن این است که: نه تنها ابوبکر و عمر بلکه همه اصحاب پیامبر غیر از علی(علیه السلام) -که حتی در یک چشم به هم زدن هم مشرک نبود - بقیه اصحاب مدتی را در حال کفر به سر بردند و بت می پرستیدند، و نوعاً گوشت مردار می خوردند، مرتکب فحشا می شدند و ... تا این که خداوند به برکت بعثت پیامبر اسلام آنان را از این ضلالت و گمراهی نجات داد.
شبهه دوم: پیروان هر پیامبری بهترین افراد آن امت مى باشند، پس چرا شما شیعیان یاران و اصحاب پیامبر ما را کافر مى دانید؟
شرح این شبهه:
سنّت های تکوینی و تشریعی شهادت مى دهند که پیروان هر پیامبری بهترین افراد آن امت مى باشند، اگر از پیروان هر دینی پرسیده شود که بهترین افراد امت شما چه کسانی هستند خواهند گفت: یاران پیامبران.
چون که یاران پیامبران در دوران وحی می زیسته اند و پیامبری و پیامبران را بهتر می شناختند.
نه تنها ابوبکر و عمر بلکه همه اصحاب پیامبر غیر از علی(علیه السلام) -که حتی در یک چشم به هم زدن هم مشرک نبود - بقیه اصحاب مدتی را در حال کفر به سر بردند و بت می پرستیدند، و نوعاً گوشت مردار می خوردند، مرتکب فحشا می شدند و ... تا این که خداوند به برکت بعثت پیامبر اسلام آنان را از این ضلالت و گمراهی نجات داد
پس چرا یاران و اصحاب پیامبر ما(صلی الله علیه و آله) را شما شیعیان، کافر مى دانید و حال آنکه رسالت پیامبر رسالتی جاودانی و فراگیر است. چگونه اصحاب او را که ایشان را یاری کردند، و به او ایمان آوردند، کافر قرار می دهید؟! وقتی شما می گوئید نزدیک ترین یاران پیامبر(صلی الله علیه و آله) مرتد شده اند چه ارزشی برای این شریعت الاهی قایل هستید؟ زیرا اگر چنان باشد که شما می گویید مسلمانانی که بعد از اصحاب آمده اند به طریق اولی کفر خواهند ورزید، چون شما می گوئید که آنان که به خاطر خدا و پیامبرش از جان و مال خود گذشتند، و با پدران و برادرانشان جنگیدند، و بعد از وفات پیامبر(صلی الله علیه و آله) شهرها و آبادى ها را با شمشیر فتح نمودند، و علم و قرآن را به همه جا رساندند، مرتد شده اند!
پاسخ:
دلیلی نداریم که اشخاص معاصر با پیامبران، لزوما نزد خداوند، ارزش بیشتری نسبت به سایر پیروان آنان داشته باشند و شما نیز برای ادعای خود دلیلی اقامه ننمودید، البته، همان گونه که دانشمندان شیعه، بارها اعلام نمودند، ما صحابه را کافر و مرتد؛ بدان معنایی که در ذهن شماست؛ تلقی نمی‌نماییم، اما با استناد به قرآن کریم و تفاسیر مورد قبولتان، این مطلب را نیز نمی‌پذیریم که ارتداد افراد موجود در زمان وحی، به طریق اولی، کفر و ارتداد نسل های آینده آنان را نیز درپی خواهد داشت و یا این که اندک بودن پیروان واقعی پیامبران، دلیلی بر عدم حقانیت و بی‌ارزش بودن رسالت آنان است و نیز بر خلاف برخی مستشرقین غربی، معتقدیم که اسلام، تنها با شمشیر پیشرفت ننموده، بلکه آموزه‌های آسمانی اسلام، که مطابق با فطرت انسان ها بوده، زمینه پیشرفت اسلام را فراهم نموده است.
